atestiguar

atestiguar
atestiguar
Se conjuga como: menguar
Infinitivo:
Gerundio:
Participio:
atestiguar
atestiguando
atestiguado
   
Indicativo
  presente imperfecto pretérito futuro condicional
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
atestiguo
atestiguas
atestigua
atestiguamos
atestiguáis
atestiguan
atestiguaba
atestiguabas
atestiguaba
atestiguábamos
atestiguabais
atestiguaban
atestigüé
atestiguaste
atestiguó
atestiguamos
atestiguasteis
atestiguaron
atestiguaré
atestiguarás
atestiguará
atestiguaremos
atestiguaréis
atestiguarán
atestiguaría
atestiguarías
atestiguaría
atestiguaríamos
atestiguaríais
atestiguarían
Tiempos compuestos comunes
  pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
he atestiguado
has atestiguado
ha atestiguado
hemos atestiguado
habéis atestiguado
han atestiguado
había atestiguado
habías atestiguado
había atestiguado
habíamos atestiguado
habíais atestiguado
habían atestiguado
habré atestiguado
habrás atestiguado
habrá atestiguado
habremos atestiguado
habréis atestiguado
habrán atestiguado
habría atestiguado
habrías atestiguado
habría atestiguado
habríamos atestiguado
habríais atestiguado
habrían atestiguado
Subjuntivo
  presente imperfecto futuro
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
atestigüe atestigües atestigüe atestigüemos atestigüéis atestigüen atestiguara o atestiguase
atestiguaras o atestiguases
atestiguara o atestiguase
atestiguáramos o atestiguásemos
atestiguarais o atestiguaseis
atestiguaran o atestiguasen
atestiguare
atestiguares
atestiguare
atestiguáremos
atestiguareis
atestiguaren
Imperativo
  presente        
(yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)
-
atestigua atestigüe atestigüemos
atestiguad atestigüen
       

Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?
Sinónimos:

Antónimos:

Mira otros diccionarios:

  • atestiguar — ‘Declarar [algo] como testigo’ y ‘ofrecer pruebas [de algo]’. Se acentúa como averiguar (→ apéndice 1, n.º 6). Se escriben con diéresis todas las formas en las que gu va delante de e: atestigüe, atestigües, etc …   Diccionario panhispánico de dudas

  • atestiguar — verbo transitivo 1. Dar (una persona) testimonio de [una cosa]: Los familiares del acusado atestiguaron en el juicio. Sinónimo: testificar. 2. Ser ( …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • atestiguar — (Del lat. ad, a, y testificāre). 1. tr. Deponer, declarar, afirmar algo como testigo. 2. Ofrecer indicios ciertos de algo cuya existencia no estaba establecida u ofrecía duda. ¶ MORF. conjug. c. averiguar …   Diccionario de la lengua española

  • atestiguar — (Derivado del lat. testificare.) ► verbo transitivo 1 Declarar como testigo: ■ tuvo que atestiguar sobre lo ocurrido en el accidente. SE CONJUGA COMO aguar SINÓNIMO testificar 2 Mostrarse como prueba: ■ las huellas atestiguaban su presencia. SINÓ …   Enciclopedia Universal

  • atestiguar — v tr (Se conjuga como amar) Declarar alguna cosa de la que uno es testigo, o verificar como tal lo que declara o afirma otra persona: Yo puedo atestiguar la eficacia del procedimiento , atestiguar un matrimonio …   Español en México

  • atestiguar — {{#}}{{LM A03886}}{{〓}} {{ConjA03886}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA03969}} {{[}}atestiguar{{]}} ‹a·tes·ti·guar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Afirmar o declarar como testigo: • Atestiguó que él lo había visto todo. Me han llamado para que atestigüe… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • atestiguar — (v) (Intermedio) declarar la verdad sobre lo que se ha visto Ejemplos: La vecina atestiguó que había oído toda la discusión. Quieren que atestigüe ante el juez contra Juan. Sinónimos: testificar …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • atestiguar — transitivo 1) testificar, testimoniar, atestar, probar*, acreditar, demostrar, justificar, evidenciar, confirmar, documentar, autorizar, dar fe, declarar …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • atestiguar — tr. Declarar como testigo …   Diccionario Castellano

  • contestar — (Del lat. contestari < cum, con + testari, testificar.) ► verbo transitivo 1 Decir una persona una cosa en relación con lo que otra ha dicho o ha preguntado: ■ con serenidad contestó a todas las preguntas de los periodistas. SINÓNIMO responder …   Enciclopedia Universal

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”